Swietłaja Siedmica

Rosyjski naród po dawnemu świętuje Wielkanoc. Nie patrząc na wieloletnie głoszenie ateizmu, tysiące ludzi zbierają się w noc Zmartwychwstania Chrystusowego do prawosławnych świątyń, dziesiątki tysięcy poświęcają wielkanocne jedzenie. Odzywają się rosyjskie serca na kolosalny ładunek radości, odnowy, oświecenia, które niesie w sobie największe z prawosławnych świąt. Ale dla większości natychmiast po pierwszym dniu Wielkanocy będą następowały dni powszednie i uroczystość ustaje.

W rzeczywistości Święto trwa znacznie dłużej, przecież wielkanocna radość jest o tyle wielka, że jej nie można ograniczyć jednym dniem!

Pan Bóg przebywał na ziemi po Zmartwychwstaniu dokładnie 40 dni. Cały ten czas nabożeństwa Prawosławnej Cerkwi zwracają nas ku nocy Świętej Paschy. "Chrystos Woskriesie!" - Witamy siebie nawzajem i całujemy się trzykrotnie. Najbardziej uroczyście, radośnie i majestatycznie mija pierwszy tydzień (cerk. słow. "siedmica") po Wielkanocy, która nazywa się Swietłaja.

W ciągu Swietłoj Siedmicy "wszyscy i wszystko" jest Chrystusem, Chrystusem zmartwychwstałym. Zakończony post, czas płaczu i boleści, cały świat triumfuje i wychwala Pana. Codziennie każdego ranka, po zakończeniu Liturgii, odbywa się krestnyj chod (procesja), symbolizujący procesję niewiast-kobiet niosących olejki święte do grobu Chrystusa aby namaścić Jego ciało. Na procesji modlący się idą z zapalonymi świecami.

Całe nabożeństwo Swietłoj Siedmicy odbywa się przy otwartych Carskich Wrotach, tak, że każdy z nas może obserwować wszystkie szczegóły celebracji. Otwarte Carskie Wrota są symbolem Grobu Pańskiego, od którego Anioł odwalił kamień.

W tym tygodniu nie ma postu w środę i piątek, ale trzeba unikać czrewoobjadienija (obżarstwa), w które tak łatwo wpaść po długim poście.

W piątek Swietłoj Siedmicy czczona jest pamięć ikony Matki Bożej "Żywonosnyj Istocznik Życionośne Źródło" i po Liturgii odbywa się święcenie wody. Następnego dnia, w Swietłą Sobotę, modlącym się rozdawany jest artos.

W czasie Swietłej Siedmicy nie ma ślubów cerkiewnych i zadusznych modlitw. Pogrzeby zmarłych są dokonywane, ale i one więcej niż w połowie składają się z pieśni religijnych Wielkanocy.

Zmartwychwstanie Chrystusa jest węgielnym kamieniem prawosławnej wiary. Apostoł Paweł uczy: "Jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, to nauczanie nasze jest próżne, próżna i wiara nasza" (1 Kor. 15,14).

Radość nocy paschalnej - to wtargnięcie do Królestwa Niebiańskiego, początek nieskończonej radości raju. Lecz jakże szczęśliwi byli święci, tacy, jak prepodobnyj (wielebny) Serafim Sarowskij, który godnym był stale mieć w duszy pamięć o Zmartwychwstaniu i każdego przychodzącego do niego witał słowami: "Radość moja! Chrystos woskriesie!"


Swietłyj - (światły, jasny, czysty, radony, Wielkanocny, obchodzony nadzwyczaj uroczyście)